وصیت نامه سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی:
زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر است؛ سلامت تن زیباست، اما پرندۀ عشق، تن را قفسی میبیند که در باغ نهاده باشند.
و مگر نه آنکه گردن‌ها را باریک آفریده‌اند، تا در مقتل کربلای عشق، آسانتر بریده شوند.
و مگر نه آنکه از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده‌اند که حسین (ع) را از سر خویش، بیشتر دوست داشته باشد.
و مگر نه آنکه خانۀ تن، راه فرسودگی می‌پیماید تا خانۀ روح، آباد شود.
و مگر این عاشق بیقرار را بر این سفینۀ سرگردان آسمانی، که کرۀ زمین باشد، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریده‌اند.
و مگر از درون این خاک، اگر نردبانی به آسمان نباشد، جز کرم‌هایی فربه و تن پرور برمی‌آید.
ای شهید، ای آنکه بر کرانۀ ازلی و ابدی وجود بر نشسته‌ای، دستی برآر و ما قبرستان‌نشینان عاداتِ سخیف را نیز، از این منجلاب بیرون کش.