اسماعیل ابودایه، عکاس میگوید: «ما در بیمارستان ناصر میخوابیدیم و صبح زود از خواب بیدار میشدیم تا به سردخانه برویم و قربانیان را یک روز صبح، خانواده این دختر بچه با گریه زیاد از او خداحافظی کردند، و بیش از 35 جسد در سردخانه وجود داشت، جایی که آنها را در کیسه های پلاستیکی سیاه قرار دادند و به گورستان منتقل کردند. اصلاً تصویری وجود ندارد که بتواند این احساس را توصیف کند. ما هر روز، این صحنه ها را می بینیم. و این خسته کننده است.»